Elektrolyse van vondsten is een erg goede manier om je opgegraven schatten van roest en aanslag te ontdoen. Verzameld door honderden jaren in de aarde begraven te hebben gelegen. We hebben hier een kleine kit voor samengesteld die we hier testen.
Een elektrolyse set hoeft niet al te duur of ingewikkeld te zijn hoor, . We hebben hier de set zo eenvoudig mogelijk in elkaar gezet.
Roest wordt gegenereerd door elektrochemische processen op het metaal. Als deze zogenaamde redoxreactie weer worden omgekeerd, kan dezelfde procedure ook worden gebruikt om ijzeren onderdelen te ontroesten. Bij actieve roestbescherming worden dezelfde processen preventief gebruikt. Wat je nodig hebt voor verwijdering van elektrolytische roest en hoe je de procedure veilig kunt uitvoeren, gaan we je hier uitleggen.
In principe kunnen alle gecorrodeerde ijzeren onderdelen worden ontkalkt door elektrolytische middelen. Het is belangrijk dat er nog steeds een stabiele ijzeren kern is. Het ijzeren werkstuk is misschien nog niet volledig doorgeroest. Anders zou het desintegreren tijdens elektrolyse. Het maakt niet uit of de onderdelen gemaakt zijn van smeedijzer, gietijzer of staal.
Zelfs sommige archeologische vondsten kunnen op deze manier zacht worden ontdaan van hun roest. Gecorrodeerd ijzer moet altijd licht vochtig worden gehouden totdat het is roestvrij is, bijvoorbeeld in een vochtige doek.
Zorg ervoor dat je het juiste materiaal gebruikt. Voor de elektrolyse is een geschikte container en de juiste elektrolyt noodzakelijk. Er zijn zowel sterke als zwakke elektrolyten. Hoe sterker de elektrolyt, hoe sterker de geleidbaarheid en hoe beter de roest verwijderd wordt, in mijn geval maak ik gebruik van enkele lepels soda voor ca. 0,75 liter water.
De sterkte van de elektrolyt geeft de zogenaamde mate van dissociatie aan. Sterke elektrolyten zijn veel anorganische alkaliën, zoals natriumhydroxide. Zelfs frisdrank is geschikt voor roestverwijdering, maar de efficiëntie is dan erg laag in vergelijking. Bovendien moet een overeenkomstig krachtige voedingsbron beschikbaar zijn. Hoe groter het ijzeren gedeelte, hoe hoger de stroom moet zijn. Voor kleine onderdelen zijn 1-2 ampère van een voeding voldoende, voor grotere delen van ijzer moet de stroom hoger zijn.
Het te reinigen deel is verbonden met de kathode (negatieve pool) van de krachtbron. Als anode (donatie ijzer) kan een deel van VA-staal worden gebruikt, dat optimaal een ongeveer gelijk oppervlak heeft als het ijzeren onderdeel. Het donatie ijzer is verbonden met de positieve pool van de krachtbron.
Leg je werkstuk nog een uurtje in een mengseltje van water en gewone keukenazijn (40/60 verhouding). Dat zorgt er voor dat al het resterende vuil en smurrie netjes wordt verwijderd.
Hierna kan je je werkstuk uit het badje halen, en na even goed afspoelen onder de kraan niet vergeten je object in te vetten (doe je dit niet zal je binnen de kortste keren weer naar een bonk roest zitten te staren.
Zodra beide delen zich in de elektrolyt bevinden en de stroom vloeit, begint het ontroesten van het ijzergedeelte. Sterkere elektrolyten en hogere stromen (tot 20 ampère) verkorten de tijd om je object van roest te ontdoen.
Floraweg 191
6594 KP | Nijmegen
+31 (0)6 388 670 32
info@geschiedenisjagers.net
© 2023 Geschiedenisjagers